Απαντηση στην κ. Ραγκούση

Η ΚΙΡΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
(ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ)

Η Κίρκη ήταν η μάγισσα της Οδύσσειας που με το μαγικό της ραβδάκι μετέτρεπε τους ανθρώπους σε γουρούνια .
Στην νεώτερη πολιτική ιστορία ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε παρομοιάσει την εξουσία του Θρόνου με την Κίρκη που με το μαγικό της ραβδί κατασκεύαζε αποστάτες τον Ιούλιο του 1965.
Ως Κίρκη υπογράφει και η κ. Αγγ. Ραγκούση στη νέα της στήλη στο «Επταήμερο».

Στο φύλλο λοιπόν της 16/7/2008 της παραπάνω εφημερίδας με τον τίτλο «εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια», η Κίρκη προσπαθεί να αποδομήσει την προσωπικότητα ενός συμπολίτη μας που με την παρουσία του στον χώρο της εκπαίδευσης ως επιστήμων και επαγγελματίας , στον κοινωνικό χώρο ως πολίτης και αγωνιστής και πάνω απ’ όλα με το ήθος του ως άνθρωπος, τιμά την περιοχή μας.
Δεν ήμουν παρών στη συζήτηση της κ. Ραγκούση με τον κ. Δελαγραμμάτικα και δεν με ενδιαφέρει τι είπαν μεταξύ τους. Ούτε και το ύφος της μεταξύ τους συζήτησης με απασχολεί.
Κρίνω και τους δύο ως δημόσια πρόσωπα και με ενδιαφέρουν οι απόψεις που εκφράζουν δημόσια, αλλά και τα ρίσκα που παίρνει ο καθένας γι αυτές.
Ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας στάθηκε από την πρώτη στιγμή ενάντια στο Τσιμεντονήσι της Νέας Μάκρης όταν η κ. Ραγκούση έκανε αθώα ρεπορταζ για τους « ιδιοκτήτες των πισινών» και τις ψόφιες πάπιες στο λιμανάκι του Ματιού.
Πότε η κ. Ραγκούση μίλησε για το Τσιμεντονήσι που καταδίκασε η πλειοψηφία των συμπολιτών μας και ανάγκασε το Δήμαρχο και την ομάδα του να το πάρουν
πισω; Μπορεί να το έκανε κατόπιν εορτής, δεν γνωρίζω, αλλά κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν μίλησε. Ισως γιατί θεωρούσε τον χαρακτηρισμό « τσιμεντονήσι» κακόγουστο και καθόλου κομψό να ασχοληθεί μαζί του.
Ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας αν και δημόσιος υπάλληλος ήρθε σε αντίθεση με την εξουσία ( τον εργοδότη του δηλ) αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Σαν Διευθυντής Λυκείου Μαραθώνα δεν μπορούσε να σιωπήσει για τη μεταφορά του τσιμεντονησιού (πιο συμμαζεμένου για να μην προκαλεί) στο Μαραθώνα.
Μακάρι να μπορούσαν και όλοι οι δημοσιογράφοι (αρκετοί τιμούν το λειτούργημά τους ) να παρεκκλίνουν από τη γραμμή του ιδιοκτήτη που θέλει να τα έχει καλά με την εξουσία. Γιατί η εξουσία σημαίνει χρήμα , σημαίνει πληρωμένες καταχωρήσεις , σημαίνει την ίδια την επιβίωση του Μέσου ( Και εδώ αρχίζει μια συζήτηση που πρέπει να την κάνουμε κάποια στιγμή όλοι με το χέρι στην καρδιά και να βρούμε λύση αλλιώς οι έννοιες διαπλοκή, διαφθορά, μίζες κλπ θα είναι πάντοτε παρούσες).
Το τετρασέλιδο εντυπάκι που τόλμησε να δώσει ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας στην κ. Ραγκούση έχει ονοματεπώνυμο . Ονομάζεται «Τσιμπούρι» και δεν στηρίζεται ούτε σε διαφημίσεις, ουτε σε πληρωμένες καταχωρήσεις παρά μόνο στην προσφορά και το μεράκι κάποιων ανθρώπων και την αγάπη των αναγνωστών του.
Τώρα για το επίμαχο «καταφύγιο τουριστικών σκαφών» στο Μαραθώνα:
Γνωρίζει η κ. Ραγκούση ότι το ίδιο έργο έχει απορριφθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 1996;
Εχει αναλογισθεί την επιβάρυνση του ¨Ορμου του Μαραθώνα από τους ρύπους ενός λιμανιού 300 σκαφών με τις βενζίνες, τα πετρέλαια, τα λάδια, αλλά και τα λύματα των 300 αυτών σκαφων ;
Καταλαβαίνει ότι ανάπτυξη δεν σημαίνει μόνο τσιμέντο σε ξηρά και θάλασσα αλλά και ποιότητα ζωής και βιολογικός καθαρισμός και προστασία των αρχαιολογικών χώρων αντί για τη μετατροπή τους σε χωματερές και προστασία του πράσινου και του πεντελικού κάλους που κάποιοι δημοτικοί άρχοντες θέλουν να το χτίσουν ως την κορυφή;
Γνωρίζει ότι η Αττική θεωρείται «κορεσμένη» τουριστικά περιοχή ήδη από την εποχή του Καραμανλή του Α΄, και δεν χρειάζεται κανένα άλλο μεγάλο τουριστικό έργο, παρά μόνο προστασία με κάθε τρόπο του όποιου φυσικού περιβάλλοντος έχει απομείνει;
Αν τα γνωρίζει αυτά ας ενώσει και αυτή τη φωνή της με τη δική μας για να προστατέψουμε όχι την αρχαία ιστορία μας, γιατί αυτή δεν μπορεί να σβηστεί, αλλά την σύγχρονη Ελλάδα από τους νεοβάρβαρους που την απειλούν.

Νέα Μάκρη 17/7/08

Φώτης Δεληβοριάς