Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΣΙΜΠΟΥΡΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ
ΣΤΙΣ 6 ΚΑΙ 7ΙΟΥΛΙΟΥ ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΘΕΑΤΡΟ।
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ
ΠΑΡΑΛΙΑΚΟΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΑΣΑΚΙ
Σάββατο 4 Ιουλίου 2009
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
Ποιοι είμαστε: Εκπρόσωποι Συλλόγων , μη κυβερνητικών οργανώσεων και ενεργοί πολίτες που αγωνιζόμαστε χρόνια για το περιβάλλον και συμμετέχουμε σε ανάλογες δραστηριότητες στην περιοχή μας. Είμαστε ευαισθητοποιημένοι και αντιδρούμε σε οποιαδήποτε κακοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, που προέρχεται είτε από Δημόσια είτε ιδιωτική πρωτοβουλία.
Τι θέλουμε: Να μην χωροθετηθεί Αιολικό πάρκο στον Όρμο του Μαραθώνα και στον κόλπο των Πεταλιών για τους εξής λόγους:
-Προσβάλλει την ιστορική σημασία του όρμου του Μαραθώνα.
-Καταργεί τον χαρακτήρα της περιοχής που είναι τουριστική- παραθεριστική ζώνη.
-Είναι αντίθετη στις χρήσεις γής και συγκεκριμένα Β κατοικίας που έχουν νομοθετηθεί με το ΠΔ 199Δ του 2003.
-Είναι χαρακτηρισμένη τόσο σε παλαιότερες αποφάσεις όσο και στο νέο Ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας ως η τελευταία περιβαλλοντολογική παρακαταθήκη της Αττικής. -Καταργεί και την τελευταία έξοδο διαφυγής των κατοίκων της Αθήνας προς τη θάλασσα, μετατρέποντάς τη σε βιομηχανική ζώνη.
Τι λένε οι ειδικοί:
Α) Σε μελέτη του εργαστηρίου Λιμενικών έργων του ΕΜΠ, υπό τον πρύτανη κ Μουτζούρη, προτάθηκαν 20 θέσεις για υπεράκτια αιολικά πάρκα από τη Βόρεια Ελλάδα , εως τη Δυτική Ελλάδα και τα νησιά .
Τα κριτήρια που τέθηκαν ήταν:
-Να μην οχλούν οπτικά αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλους.
-Να μη φαίνονται από οικισμούς και παράκτιες ζώνες αναψυχής.
-Να μη υπάρχει σε κοντινή απόσταση ναυσιπλοΐα, αλιεία και διέλευση πτηνών.
Και φυσικά αποκλείστηκαν περιοχές με μεγάλα βάθη.
Και για τις 20 θέσεις υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας.
Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΡΜΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΚΑΙ ΚΟΛΠΟΥ ΠΕΤΑΛΙΩΝ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ!!!!
Η επιλογή της θέσης από την εταιρεία Πλειάδες Αιολική έγινε μόνο για λόγους συμφέροντος.
Β) Σε έκθεσή της η Γερμανική Υπηρεσία ενέργειας θεωρεί τα αιολικά πάρκα ως πολύ δαπανηρή λύση και με μεγάλο περιβαλλοντικό κόστος.
Καταστρέφει περιοχές που δεν χρειάζονται ηλεκτρισμό για να παραχθεί ενέργεια που θα μεταφερθεί πολύ μακριά με πυλώνες υψηλής τάσης που και αυτοί είναι προβληματικοί και επικίνδυνοι για την υγεία.
Για να τοποθετηθούν οι ανεμογεννήτριες είτε στην ξηρά είτε στη θάλασσα γίνεται τεράστια καταστροφή του περιβάλλοντος. Κάθε τουρμπίνα χρειάζεται χιλιάδες κ. μ. μπετόν για αντίβαρο.
Αντί για την δαπάνη δισεκατομμυρίων για την κατασκευή αιολικών πάρκων προτείνεται να στραφούν οι επενδύσεις (και επιδοτήσεις) σε κατασκευή βιοκλιματικών σπιτιών που μειώνουν την κατανάλωση ενέργειας.
Η προχειρότητα με την οποία επιλέχθηκε η συγκεκριμένη επένδυση και το πέπλο μυστικότητας που καλύπτει τις ενέργειες της εταιρίας λειτουργούν δυσφημιστικά για την αιολική ενέργεια. Είμαστε υπέρ της πράσινης ανάπτυξης αλλά δεν μπορούμε να παραδώσουμε στο βωμό του εύκολου κέρδους την τελευταία ανάσα της Αττικής, καταδικάζοντας την Αθήνα σε θάνατο από ασφυξία.
Ποιοι είμαστε: Εκπρόσωποι Συλλόγων , μη κυβερνητικών οργανώσεων και ενεργοί πολίτες που αγωνιζόμαστε χρόνια για το περιβάλλον και συμμετέχουμε σε ανάλογες δραστηριότητες στην περιοχή μας. Είμαστε ευαισθητοποιημένοι και αντιδρούμε σε οποιαδήποτε κακοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, που προέρχεται είτε από Δημόσια είτε ιδιωτική πρωτοβουλία.
Τι θέλουμε: Να μην χωροθετηθεί Αιολικό πάρκο στον Όρμο του Μαραθώνα και στον κόλπο των Πεταλιών για τους εξής λόγους:
-Προσβάλλει την ιστορική σημασία του όρμου του Μαραθώνα.
-Καταργεί τον χαρακτήρα της περιοχής που είναι τουριστική- παραθεριστική ζώνη.
-Είναι αντίθετη στις χρήσεις γής και συγκεκριμένα Β κατοικίας που έχουν νομοθετηθεί με το ΠΔ 199Δ του 2003.
-Είναι χαρακτηρισμένη τόσο σε παλαιότερες αποφάσεις όσο και στο νέο Ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας ως η τελευταία περιβαλλοντολογική παρακαταθήκη της Αττικής. -Καταργεί και την τελευταία έξοδο διαφυγής των κατοίκων της Αθήνας προς τη θάλασσα, μετατρέποντάς τη σε βιομηχανική ζώνη.
Τι λένε οι ειδικοί:
Α) Σε μελέτη του εργαστηρίου Λιμενικών έργων του ΕΜΠ, υπό τον πρύτανη κ Μουτζούρη, προτάθηκαν 20 θέσεις για υπεράκτια αιολικά πάρκα από τη Βόρεια Ελλάδα , εως τη Δυτική Ελλάδα και τα νησιά .
Τα κριτήρια που τέθηκαν ήταν:
-Να μην οχλούν οπτικά αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλους.
-Να μη φαίνονται από οικισμούς και παράκτιες ζώνες αναψυχής.
-Να μη υπάρχει σε κοντινή απόσταση ναυσιπλοΐα, αλιεία και διέλευση πτηνών.
Και φυσικά αποκλείστηκαν περιοχές με μεγάλα βάθη.
Και για τις 20 θέσεις υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας.
Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΡΜΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΚΑΙ ΚΟΛΠΟΥ ΠΕΤΑΛΙΩΝ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ!!!!
Η επιλογή της θέσης από την εταιρεία Πλειάδες Αιολική έγινε μόνο για λόγους συμφέροντος.
Β) Σε έκθεσή της η Γερμανική Υπηρεσία ενέργειας θεωρεί τα αιολικά πάρκα ως πολύ δαπανηρή λύση και με μεγάλο περιβαλλοντικό κόστος.
Καταστρέφει περιοχές που δεν χρειάζονται ηλεκτρισμό για να παραχθεί ενέργεια που θα μεταφερθεί πολύ μακριά με πυλώνες υψηλής τάσης που και αυτοί είναι προβληματικοί και επικίνδυνοι για την υγεία.
Για να τοποθετηθούν οι ανεμογεννήτριες είτε στην ξηρά είτε στη θάλασσα γίνεται τεράστια καταστροφή του περιβάλλοντος. Κάθε τουρμπίνα χρειάζεται χιλιάδες κ. μ. μπετόν για αντίβαρο.
Αντί για την δαπάνη δισεκατομμυρίων για την κατασκευή αιολικών πάρκων προτείνεται να στραφούν οι επενδύσεις (και επιδοτήσεις) σε κατασκευή βιοκλιματικών σπιτιών που μειώνουν την κατανάλωση ενέργειας.
Η προχειρότητα με την οποία επιλέχθηκε η συγκεκριμένη επένδυση και το πέπλο μυστικότητας που καλύπτει τις ενέργειες της εταιρίας λειτουργούν δυσφημιστικά για την αιολική ενέργεια. Είμαστε υπέρ της πράσινης ανάπτυξης αλλά δεν μπορούμε να παραδώσουμε στο βωμό του εύκολου κέρδους την τελευταία ανάσα της Αττικής, καταδικάζοντας την Αθήνα σε θάνατο από ασφυξία.
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008
ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ;
Το 2008 μας αφήνει σιγά- σιγά και οι ζυμώσεις στο παρασκήνιο εντείνονται.
Θέμα οι Δημοτικές εκλογές του 2010.
Με το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ που θα γίνει στα τέλη του μήνα στη Θεσσαλονίκη θα οριστικοποιηθούν και οι αποφάσεις για τον νέο Καποδίστρια. Οι συνενώσεις που θα προκύψουν και ο χρόνος υλοποίησής τους θα διαμορφώσει και τα σχήματα που θα διεκδικήσουν τους νέους Δήμους αλλά και τα πρόσωπα που θα προβληθούν.
Μεγάλη δραστηριότητα υπάρχει στα επιτελεία των κομμάτων , υποψήφιοι αγωνιούν, πολιτευτές εξωραΐζουν το προφίλ τους , εφημερίδες παίρνουν θέσεις στις «αγορές» της πολιτικής διαφήμισης. Με λίγα λόγια αρχίζουν από τώρα να στήνονται όλα αυτά που συνθέτουν το μεγάλο εκλογικό παζάρι.
Από το παζάρι αυτό απουσιάζει ο κυρίως ενδιαφερόμενος: ο Λαός.
Η αλήθεια είναι ότι τον «θέλουνε» να απουσιάζει. Μιλάνε εξ ονόματός του και δήθεν «για το καλό του». Τον θέλουνε στις εκδηλώσεις και τις φιέστες ως χειροκροτητή όχι όμως και ως ισότιμο συνομιλητή. Ζητούν την ψήφο του αλλά ποτέ δεν του δίνουν λόγο για το πώς διαχειρίζονται αυτή την ψήφο.
Δεν τους απασχολεί αν πεινάει , αν διψάει, αν έχει ανάγκες, αν του φτάνει ο μισθός, αν έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αν έχει εργασία, αν μπορεί να αποκαταστήσει τα παιδιά του , αν ζει μέσα στο σκουπίδι, αν έχει δημόσια συγκοινωνία, αν έχει δημόσια παιδεία. Αυτοί τον θέλουνε μια φορά στα τέσσερα χρόνια. Στις εκλογές.
Λέγεται κατά κόρον ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι το πρωτοβάθμιο κύτταρο κοινωνικής οργάνωσης γιατί είναι πιο κοντά στο Λαό. Όμως από το νομικό πλαίσιο (Κώδικας Δήμων και κοινοτήτων) οι δυνατότητες παρέμβασης των πολιτών είναι πολύ περιορισμένες, ενώ με τον «Καποδίστρια» το χάσμα μεταξύ του Λαού και των εκλεγμένων αντιπροσώπων του θα μεγαλώσει.
Επομένως οι προοπτικές για την τοπική δημοκρατία περιορίζονται δραστικά και ο Λαός μένει ακόμη πιο μακριά από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Στα σχέδια της λεγόμενης μεταρρύθμισης της ΤΑ εμείς αντιπροτείνουμε:
Νέο Κώδικα Δ&Κ που να κατοχυρώνει τους συμμετοχικούς θεσμούς, να καθιερώνει το θεσμό της Λαϊκής Συνέλευσης για τα σοβαρά θέματα, Να καταργήσει το 42% για την εκλογή Δημάρχου . Να θεσμοθετήσει ξεχωριστή εκλογή Δημάρχου από αυτήν του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα γίνεται με απλή αναλογική. Να υπάρχει ανακλητότητα και εναλλαγή. Και πάνω απ΄όλα να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία της ΤΑ από Κυβέρνηση, κόμματα και οργανωμένα συμφέροντα.
Το 2008 μας αφήνει σιγά- σιγά και οι ζυμώσεις στο παρασκήνιο εντείνονται.
Θέμα οι Δημοτικές εκλογές του 2010.
Με το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ που θα γίνει στα τέλη του μήνα στη Θεσσαλονίκη θα οριστικοποιηθούν και οι αποφάσεις για τον νέο Καποδίστρια. Οι συνενώσεις που θα προκύψουν και ο χρόνος υλοποίησής τους θα διαμορφώσει και τα σχήματα που θα διεκδικήσουν τους νέους Δήμους αλλά και τα πρόσωπα που θα προβληθούν.
Μεγάλη δραστηριότητα υπάρχει στα επιτελεία των κομμάτων , υποψήφιοι αγωνιούν, πολιτευτές εξωραΐζουν το προφίλ τους , εφημερίδες παίρνουν θέσεις στις «αγορές» της πολιτικής διαφήμισης. Με λίγα λόγια αρχίζουν από τώρα να στήνονται όλα αυτά που συνθέτουν το μεγάλο εκλογικό παζάρι.
Από το παζάρι αυτό απουσιάζει ο κυρίως ενδιαφερόμενος: ο Λαός.
Η αλήθεια είναι ότι τον «θέλουνε» να απουσιάζει. Μιλάνε εξ ονόματός του και δήθεν «για το καλό του». Τον θέλουνε στις εκδηλώσεις και τις φιέστες ως χειροκροτητή όχι όμως και ως ισότιμο συνομιλητή. Ζητούν την ψήφο του αλλά ποτέ δεν του δίνουν λόγο για το πώς διαχειρίζονται αυτή την ψήφο.
Δεν τους απασχολεί αν πεινάει , αν διψάει, αν έχει ανάγκες, αν του φτάνει ο μισθός, αν έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αν έχει εργασία, αν μπορεί να αποκαταστήσει τα παιδιά του , αν ζει μέσα στο σκουπίδι, αν έχει δημόσια συγκοινωνία, αν έχει δημόσια παιδεία. Αυτοί τον θέλουνε μια φορά στα τέσσερα χρόνια. Στις εκλογές.
Λέγεται κατά κόρον ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι το πρωτοβάθμιο κύτταρο κοινωνικής οργάνωσης γιατί είναι πιο κοντά στο Λαό. Όμως από το νομικό πλαίσιο (Κώδικας Δήμων και κοινοτήτων) οι δυνατότητες παρέμβασης των πολιτών είναι πολύ περιορισμένες, ενώ με τον «Καποδίστρια» το χάσμα μεταξύ του Λαού και των εκλεγμένων αντιπροσώπων του θα μεγαλώσει.
Επομένως οι προοπτικές για την τοπική δημοκρατία περιορίζονται δραστικά και ο Λαός μένει ακόμη πιο μακριά από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Στα σχέδια της λεγόμενης μεταρρύθμισης της ΤΑ εμείς αντιπροτείνουμε:
Νέο Κώδικα Δ&Κ που να κατοχυρώνει τους συμμετοχικούς θεσμούς, να καθιερώνει το θεσμό της Λαϊκής Συνέλευσης για τα σοβαρά θέματα, Να καταργήσει το 42% για την εκλογή Δημάρχου . Να θεσμοθετήσει ξεχωριστή εκλογή Δημάρχου από αυτήν του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα γίνεται με απλή αναλογική. Να υπάρχει ανακλητότητα και εναλλαγή. Και πάνω απ΄όλα να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία της ΤΑ από Κυβέρνηση, κόμματα και οργανωμένα συμφέροντα.
Σάββατο 30 Αυγούστου 2008
Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΕΛΙΟ
ΕΦΥΓΕ Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΡΥΩΤΗΣ
«Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ΄ακολουθούν κορίτσια κυανά
κι αλογάκια πέτρινα
με τον τροχίσκο του ήλιου στο πλατύ μέτωπο.
Γενεές μυρτιάς με αναγνωρίζουν.
Από τότε που έτρεμα στο τέμπλο του νερού,
άγιος, άγιος, φωνάζοντας.
Ο νικήσαντας τον Αδη και τον έρωτα σώσαντας,
αυτός ο Πρίγκιπας των κρίνων είναι.»
( Οδ. Ελύτης, ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ)
Ενας ενεργός πολίτης με όλη τη σημασία της λέξης δεν είναι πια ανάμεσά μας. Ενας συμπολίτης μας που η προσφορά προς τους συνανθρώπους του και την πόλη που ζούσε ήταν γι αυτόν τρόπος ζωής. Ακαταπόνητος μαχητής της οικολογίας και πάντα μπροστά στους αγώνες για μια δημοκρατική, προοδευτική και ειρηνική κοινωνία.
Δεκαετίες ολόκληρες πάλεψε για τα προβλήματα της Παιδείας στην πόλη μας.
Ενεργό μέλος των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, πρόεδρος της ένωσης γονέων Ν. Μάκρης και μέλος της Ομοσπονδίας Γονέων Ανατ. Αττικής.
Δραστήριο μέλος στα αθλητικά και πολιτιστικά σωματεία της πόλης ( Ακαδημία Ποδοσφαίρου, Πολιτιστικές Απόπειρες, Επιμορφωτικός). Οικολόγος, αγωνιστής για την προστασία του δάσους και την πυροφύλαξη, για την αποτροπή του τσιμεντονησιού στον Ορμο Μαραθώνα, κατά των ΧΥΤΑ στην Ανατ. Αττική.
Ιδρυτικό μέλος της « Δύναμης Πολιτών».
Μέλος της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας « Τσιμπούρι».
Εκείνο όμως που αποτελεί έργο ζωής ήταν οι αγώνες του για την ανακύκλωση, που ξεκίνησε μόνος του σε εθελοντική βάση άνοίγοντας ένα δρόμο που πολύ αργότερα ακολούθησαν και οι επίσημοι φορείς του Δήμου μας.
Ο Στέλιος ήταν απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ, δήλωνε όμως μαρμαράς, με σεμνότητα και αγάπη προς ένα παραδοσιακό επάγγελμα που του έμαθε ο πρόσφυγας πατέρας του.
Την ευαισθησία και το μεράκι του αξιοποίησε κατασκευάζοντας ψηφιδωτά. Δύο έργα του κοσμούν δημόσιους χώρους της πόλης μας, ο «Βελερεφόντης» στο παρκάκι της Ανατολής και «η Ελλάδα των συμβόλων » στο Δημοτικό Σχολείο Αγ. Μαρίνας.,
Υποδειγματικός οικογενειάρχης, σύζυγος της δασκάλας Σταυρούλας Δρακοπούλου και πατέρας δυο παιδιών της Ελευθερίας τελειόφοιτης σήμερα του Ιονίου Πανεπιστημίου και του Γιώργου, μαθητή Λυκείου.
Ο Στέλιος έφυγε πρόωρα αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Μας άφησε όμως και μια παρακαταθήκη που όλοι οφείλουμε να τιμήσουμε συνεχίζοντάς την.
«Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ΄ακολουθούν κορίτσια κυανά
κι αλογάκια πέτρινα
με τον τροχίσκο του ήλιου στο πλατύ μέτωπο.
Γενεές μυρτιάς με αναγνωρίζουν.
Από τότε που έτρεμα στο τέμπλο του νερού,
άγιος, άγιος, φωνάζοντας.
Ο νικήσαντας τον Αδη και τον έρωτα σώσαντας,
αυτός ο Πρίγκιπας των κρίνων είναι.»
( Οδ. Ελύτης, ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ)
Ενας ενεργός πολίτης με όλη τη σημασία της λέξης δεν είναι πια ανάμεσά μας. Ενας συμπολίτης μας που η προσφορά προς τους συνανθρώπους του και την πόλη που ζούσε ήταν γι αυτόν τρόπος ζωής. Ακαταπόνητος μαχητής της οικολογίας και πάντα μπροστά στους αγώνες για μια δημοκρατική, προοδευτική και ειρηνική κοινωνία.
Δεκαετίες ολόκληρες πάλεψε για τα προβλήματα της Παιδείας στην πόλη μας.
Ενεργό μέλος των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, πρόεδρος της ένωσης γονέων Ν. Μάκρης και μέλος της Ομοσπονδίας Γονέων Ανατ. Αττικής.
Δραστήριο μέλος στα αθλητικά και πολιτιστικά σωματεία της πόλης ( Ακαδημία Ποδοσφαίρου, Πολιτιστικές Απόπειρες, Επιμορφωτικός). Οικολόγος, αγωνιστής για την προστασία του δάσους και την πυροφύλαξη, για την αποτροπή του τσιμεντονησιού στον Ορμο Μαραθώνα, κατά των ΧΥΤΑ στην Ανατ. Αττική.
Ιδρυτικό μέλος της « Δύναμης Πολιτών».
Μέλος της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας « Τσιμπούρι».
Εκείνο όμως που αποτελεί έργο ζωής ήταν οι αγώνες του για την ανακύκλωση, που ξεκίνησε μόνος του σε εθελοντική βάση άνοίγοντας ένα δρόμο που πολύ αργότερα ακολούθησαν και οι επίσημοι φορείς του Δήμου μας.
Ο Στέλιος ήταν απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ, δήλωνε όμως μαρμαράς, με σεμνότητα και αγάπη προς ένα παραδοσιακό επάγγελμα που του έμαθε ο πρόσφυγας πατέρας του.
Την ευαισθησία και το μεράκι του αξιοποίησε κατασκευάζοντας ψηφιδωτά. Δύο έργα του κοσμούν δημόσιους χώρους της πόλης μας, ο «Βελερεφόντης» στο παρκάκι της Ανατολής και «η Ελλάδα των συμβόλων » στο Δημοτικό Σχολείο Αγ. Μαρίνας.,
Υποδειγματικός οικογενειάρχης, σύζυγος της δασκάλας Σταυρούλας Δρακοπούλου και πατέρας δυο παιδιών της Ελευθερίας τελειόφοιτης σήμερα του Ιονίου Πανεπιστημίου και του Γιώργου, μαθητή Λυκείου.
Ο Στέλιος έφυγε πρόωρα αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Μας άφησε όμως και μια παρακαταθήκη που όλοι οφείλουμε να τιμήσουμε συνεχίζοντάς την.
Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008
Απαντηση στην κ. Ραγκούση
Η ΚΙΡΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
(ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ)
Η Κίρκη ήταν η μάγισσα της Οδύσσειας που με το μαγικό της ραβδάκι μετέτρεπε τους ανθρώπους σε γουρούνια .
Στην νεώτερη πολιτική ιστορία ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε παρομοιάσει την εξουσία του Θρόνου με την Κίρκη που με το μαγικό της ραβδί κατασκεύαζε αποστάτες τον Ιούλιο του 1965.
Ως Κίρκη υπογράφει και η κ. Αγγ. Ραγκούση στη νέα της στήλη στο «Επταήμερο».
Στο φύλλο λοιπόν της 16/7/2008 της παραπάνω εφημερίδας με τον τίτλο «εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια», η Κίρκη προσπαθεί να αποδομήσει την προσωπικότητα ενός συμπολίτη μας που με την παρουσία του στον χώρο της εκπαίδευσης ως επιστήμων και επαγγελματίας , στον κοινωνικό χώρο ως πολίτης και αγωνιστής και πάνω απ’ όλα με το ήθος του ως άνθρωπος, τιμά την περιοχή μας.
Δεν ήμουν παρών στη συζήτηση της κ. Ραγκούση με τον κ. Δελαγραμμάτικα και δεν με ενδιαφέρει τι είπαν μεταξύ τους. Ούτε και το ύφος της μεταξύ τους συζήτησης με απασχολεί.
Κρίνω και τους δύο ως δημόσια πρόσωπα και με ενδιαφέρουν οι απόψεις που εκφράζουν δημόσια, αλλά και τα ρίσκα που παίρνει ο καθένας γι αυτές.
Ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας στάθηκε από την πρώτη στιγμή ενάντια στο Τσιμεντονήσι της Νέας Μάκρης όταν η κ. Ραγκούση έκανε αθώα ρεπορταζ για τους « ιδιοκτήτες των πισινών» και τις ψόφιες πάπιες στο λιμανάκι του Ματιού.
Πότε η κ. Ραγκούση μίλησε για το Τσιμεντονήσι που καταδίκασε η πλειοψηφία των συμπολιτών μας και ανάγκασε το Δήμαρχο και την ομάδα του να το πάρουν
πισω; Μπορεί να το έκανε κατόπιν εορτής, δεν γνωρίζω, αλλά κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν μίλησε. Ισως γιατί θεωρούσε τον χαρακτηρισμό « τσιμεντονήσι» κακόγουστο και καθόλου κομψό να ασχοληθεί μαζί του.
Ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας αν και δημόσιος υπάλληλος ήρθε σε αντίθεση με την εξουσία ( τον εργοδότη του δηλ) αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Σαν Διευθυντής Λυκείου Μαραθώνα δεν μπορούσε να σιωπήσει για τη μεταφορά του τσιμεντονησιού (πιο συμμαζεμένου για να μην προκαλεί) στο Μαραθώνα.
Μακάρι να μπορούσαν και όλοι οι δημοσιογράφοι (αρκετοί τιμούν το λειτούργημά τους ) να παρεκκλίνουν από τη γραμμή του ιδιοκτήτη που θέλει να τα έχει καλά με την εξουσία. Γιατί η εξουσία σημαίνει χρήμα , σημαίνει πληρωμένες καταχωρήσεις , σημαίνει την ίδια την επιβίωση του Μέσου ( Και εδώ αρχίζει μια συζήτηση που πρέπει να την κάνουμε κάποια στιγμή όλοι με το χέρι στην καρδιά και να βρούμε λύση αλλιώς οι έννοιες διαπλοκή, διαφθορά, μίζες κλπ θα είναι πάντοτε παρούσες).
Το τετρασέλιδο εντυπάκι που τόλμησε να δώσει ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας στην κ. Ραγκούση έχει ονοματεπώνυμο . Ονομάζεται «Τσιμπούρι» και δεν στηρίζεται ούτε σε διαφημίσεις, ουτε σε πληρωμένες καταχωρήσεις παρά μόνο στην προσφορά και το μεράκι κάποιων ανθρώπων και την αγάπη των αναγνωστών του.
Τώρα για το επίμαχο «καταφύγιο τουριστικών σκαφών» στο Μαραθώνα:
Γνωρίζει η κ. Ραγκούση ότι το ίδιο έργο έχει απορριφθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 1996;
Εχει αναλογισθεί την επιβάρυνση του ¨Ορμου του Μαραθώνα από τους ρύπους ενός λιμανιού 300 σκαφών με τις βενζίνες, τα πετρέλαια, τα λάδια, αλλά και τα λύματα των 300 αυτών σκαφων ;
Καταλαβαίνει ότι ανάπτυξη δεν σημαίνει μόνο τσιμέντο σε ξηρά και θάλασσα αλλά και ποιότητα ζωής και βιολογικός καθαρισμός και προστασία των αρχαιολογικών χώρων αντί για τη μετατροπή τους σε χωματερές και προστασία του πράσινου και του πεντελικού κάλους που κάποιοι δημοτικοί άρχοντες θέλουν να το χτίσουν ως την κορυφή;
Γνωρίζει ότι η Αττική θεωρείται «κορεσμένη» τουριστικά περιοχή ήδη από την εποχή του Καραμανλή του Α΄, και δεν χρειάζεται κανένα άλλο μεγάλο τουριστικό έργο, παρά μόνο προστασία με κάθε τρόπο του όποιου φυσικού περιβάλλοντος έχει απομείνει;
Αν τα γνωρίζει αυτά ας ενώσει και αυτή τη φωνή της με τη δική μας για να προστατέψουμε όχι την αρχαία ιστορία μας, γιατί αυτή δεν μπορεί να σβηστεί, αλλά την σύγχρονη Ελλάδα από τους νεοβάρβαρους που την απειλούν.
Νέα Μάκρη 17/7/08
Φώτης Δεληβοριάς
(ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ)
Η Κίρκη ήταν η μάγισσα της Οδύσσειας που με το μαγικό της ραβδάκι μετέτρεπε τους ανθρώπους σε γουρούνια .
Στην νεώτερη πολιτική ιστορία ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε παρομοιάσει την εξουσία του Θρόνου με την Κίρκη που με το μαγικό της ραβδί κατασκεύαζε αποστάτες τον Ιούλιο του 1965.
Ως Κίρκη υπογράφει και η κ. Αγγ. Ραγκούση στη νέα της στήλη στο «Επταήμερο».
Στο φύλλο λοιπόν της 16/7/2008 της παραπάνω εφημερίδας με τον τίτλο «εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια», η Κίρκη προσπαθεί να αποδομήσει την προσωπικότητα ενός συμπολίτη μας που με την παρουσία του στον χώρο της εκπαίδευσης ως επιστήμων και επαγγελματίας , στον κοινωνικό χώρο ως πολίτης και αγωνιστής και πάνω απ’ όλα με το ήθος του ως άνθρωπος, τιμά την περιοχή μας.
Δεν ήμουν παρών στη συζήτηση της κ. Ραγκούση με τον κ. Δελαγραμμάτικα και δεν με ενδιαφέρει τι είπαν μεταξύ τους. Ούτε και το ύφος της μεταξύ τους συζήτησης με απασχολεί.
Κρίνω και τους δύο ως δημόσια πρόσωπα και με ενδιαφέρουν οι απόψεις που εκφράζουν δημόσια, αλλά και τα ρίσκα που παίρνει ο καθένας γι αυτές.
Ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας στάθηκε από την πρώτη στιγμή ενάντια στο Τσιμεντονήσι της Νέας Μάκρης όταν η κ. Ραγκούση έκανε αθώα ρεπορταζ για τους « ιδιοκτήτες των πισινών» και τις ψόφιες πάπιες στο λιμανάκι του Ματιού.
Πότε η κ. Ραγκούση μίλησε για το Τσιμεντονήσι που καταδίκασε η πλειοψηφία των συμπολιτών μας και ανάγκασε το Δήμαρχο και την ομάδα του να το πάρουν
πισω; Μπορεί να το έκανε κατόπιν εορτής, δεν γνωρίζω, αλλά κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν μίλησε. Ισως γιατί θεωρούσε τον χαρακτηρισμό « τσιμεντονήσι» κακόγουστο και καθόλου κομψό να ασχοληθεί μαζί του.
Ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας αν και δημόσιος υπάλληλος ήρθε σε αντίθεση με την εξουσία ( τον εργοδότη του δηλ) αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Σαν Διευθυντής Λυκείου Μαραθώνα δεν μπορούσε να σιωπήσει για τη μεταφορά του τσιμεντονησιού (πιο συμμαζεμένου για να μην προκαλεί) στο Μαραθώνα.
Μακάρι να μπορούσαν και όλοι οι δημοσιογράφοι (αρκετοί τιμούν το λειτούργημά τους ) να παρεκκλίνουν από τη γραμμή του ιδιοκτήτη που θέλει να τα έχει καλά με την εξουσία. Γιατί η εξουσία σημαίνει χρήμα , σημαίνει πληρωμένες καταχωρήσεις , σημαίνει την ίδια την επιβίωση του Μέσου ( Και εδώ αρχίζει μια συζήτηση που πρέπει να την κάνουμε κάποια στιγμή όλοι με το χέρι στην καρδιά και να βρούμε λύση αλλιώς οι έννοιες διαπλοκή, διαφθορά, μίζες κλπ θα είναι πάντοτε παρούσες).
Το τετρασέλιδο εντυπάκι που τόλμησε να δώσει ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας στην κ. Ραγκούση έχει ονοματεπώνυμο . Ονομάζεται «Τσιμπούρι» και δεν στηρίζεται ούτε σε διαφημίσεις, ουτε σε πληρωμένες καταχωρήσεις παρά μόνο στην προσφορά και το μεράκι κάποιων ανθρώπων και την αγάπη των αναγνωστών του.
Τώρα για το επίμαχο «καταφύγιο τουριστικών σκαφών» στο Μαραθώνα:
Γνωρίζει η κ. Ραγκούση ότι το ίδιο έργο έχει απορριφθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 1996;
Εχει αναλογισθεί την επιβάρυνση του ¨Ορμου του Μαραθώνα από τους ρύπους ενός λιμανιού 300 σκαφών με τις βενζίνες, τα πετρέλαια, τα λάδια, αλλά και τα λύματα των 300 αυτών σκαφων ;
Καταλαβαίνει ότι ανάπτυξη δεν σημαίνει μόνο τσιμέντο σε ξηρά και θάλασσα αλλά και ποιότητα ζωής και βιολογικός καθαρισμός και προστασία των αρχαιολογικών χώρων αντί για τη μετατροπή τους σε χωματερές και προστασία του πράσινου και του πεντελικού κάλους που κάποιοι δημοτικοί άρχοντες θέλουν να το χτίσουν ως την κορυφή;
Γνωρίζει ότι η Αττική θεωρείται «κορεσμένη» τουριστικά περιοχή ήδη από την εποχή του Καραμανλή του Α΄, και δεν χρειάζεται κανένα άλλο μεγάλο τουριστικό έργο, παρά μόνο προστασία με κάθε τρόπο του όποιου φυσικού περιβάλλοντος έχει απομείνει;
Αν τα γνωρίζει αυτά ας ενώσει και αυτή τη φωνή της με τη δική μας για να προστατέψουμε όχι την αρχαία ιστορία μας, γιατί αυτή δεν μπορεί να σβηστεί, αλλά την σύγχρονη Ελλάδα από τους νεοβάρβαρους που την απειλούν.
Νέα Μάκρη 17/7/08
Φώτης Δεληβοριάς
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)